„Rodzina Krzemińskich związana jest z Radomiem od roku 1935, kiedy to Maria i Józef Krzemińscy z czwórką synów – Władysławem, Franciszkiem, Bernardem i Czesławem przyjeżdżają ze Skarżyska i wynajmują mieszkanie przy Placu Jagielońskim nr 2.
Dziadek Józef Krzemiński ok. 1905 roku, w wieku 20 lat, został zesłany na Syberię. Miejscem zsyłki był Zabajkalsk, miasto Czyta. Tam poznał Marię, córkę zesłańca – kolonisty z Łotwy, z którą się ożenił w 1911 roku. Pomimo usilnych starań dopiero w 1924 roku udało im się powrócić z synami do Polski.
Franciszek – mój tata – i jego trzej bracia ukończyli szkoły techniczne w Radomiu. Bernard, pracownik Dyrekcji Lasów Państwowych, zginął w swoje 21. urodziny, w trzecim dniu agresji sowieckiej na Polskę. Pozostali całe swoje życie spędzili w Radomiu; pracowali w branży chemicznej i budowlanej. Ożenili się z uroczymi radomiankami i mieli samych synów. Kilku z nich, w tym ja – Tadeusz (rocznik 1945) mieszka i pracuje w Radomiu. Pozostali rozjechali się po Polsce i USA.
Wszyscy czujemy się bardzo związani z naszym rodzinnym miastem. „
Tadeusz Krzemiński.
